Zijn de feestdagen voor jou een feest of iets waar je tegenop ziet?
Wanneer je (pas) bent gescheiden kunnen deze dagen bijzonder pijnlijk zijn.
Herinneringen aan hoe het vroeger was komen naar boven en misschien nog wel erger zijn de gedachten aan hoe het had moeten en kunnen zijn.
Ik kwam onlangs een blogpost tegen die mij aanspraak omdat de schrijfster daarin vertelt wat zij aan haar kinderen wil geven deze kerst. Een onbetaalbaar en erg waardevol cadeau.
Hieronder heb ik een deel van deze Engelse post
vertaald weergegeven.
Wanneer je de hele post wilt lezen kun je die hier vinden: The happy hausfrau
“Kerst 2012 zal de zevende kerst worden die ik doorbreng als een gescheiden moeder.
Normaal gesproken, zorgt deze tijd van het jaar ervoor dat ik me in een psychotische, neurotische, eten-en drinkende neerwaartse spiraal bevindt.
Mijn gebruikelijke reactie op het horen van kerst muziek op de radio en het zien van alle commercials op tv met twinkelende lichtjes en perfecte families die
perfecte cadeautjes openen in hun perfecte woonkamer, gekleed in hun perfecte pyjama, is om mentaal onderuit in de foetushouding te gaan liggen tot 26 december.
Maar niet meer. Niet dit jaar, nooit meer.
Onze kerstvieringen na de scheiding waren gevarieerd, dat is zeker, maar ze hebben allemaal een ding gemeen: ik liep continue met een knoop in mijn maag.
Ik werd niet alleen achtervolgd door de geesten van voorbije kerstfeesten, maar ook door de geesten genaamd “Hoe het had kunnen zijn” en "Hoe het had moeten zijn".
Ik leefde in het verleden en vreesde het heden.
Ik ben een trage leerling, mensen. Het heeft lang geduurd voor ik besefte dat het niet de kerstdagen zijn die ik haat. Ik haat hoe ik reageer op deze dagen.
Of ik het nu wil toegeven of niet, mijn houding ten opzichte van de feestdagen en alles wat daarbij hoort heeft mijn kinderen geen goed gedaan en mijzelf zeker ook niet.
Maar er is iets gebeurd. Ik kan niet precies lokaliseren wat, of wanneer het heeft toegeslagen, maar het heeft me geraakt. En hard.
Mijn kinderen worden met de seconde ouder. Over een paar jaar zullen ze volwassen zijn. En zullen ze het huis hebben verlaten. Op weg naar hun eigen avonturen,
hun eigen leven.
Wil ik dat hun herinnering aan Kerstmis er eentje is van een verdrietige moeder, die zit te huilen in haar koffie wanneer zij hun cadeautjes openen?
Of wil ik dat zij een herinnering hebben aan een moeder die de feestdagen met vreugde omarmde en die de melancholie en spijt buiten de deur hield.
Ik denk dat ze dat het laatste willen. En dat wil ik ook.
Dus verover ik de feestdagen terug. Ik ben niet alleen van plan om deze kerst te overleven, ik ga er ook nog van houden. Ik ga er net zo van genieten als voor mijn scheiding,
net zoals toen de kinderen nog klein waren en het leven perfect leek. Want weet je? Het leven is nog steeds perfect. Het is veranderd, dat is een ding wat zeker is.
Maar op zijn eigen manier is het nog steeds perfect.
Het grootste geschenk wat ik mijn kinderen dit jaar zal geven is een gelukkige moeder. Een moeder die niet langer in elkaar krimpt wanneer iemand haar “Prettige Feestdagen” wenst.
Een moeder die financieel gezien misschien dan wel niet in staat is om hen de mooiste cadeaus te geven. Maar wel een moeder die hen desondanks een onbetaalbaar cadeau kan geven en dat is Liefde.
Liefde en een levensles.”
Ik hoop dat het jou, net als de schrijfster van het verhaal hierboven, zal gaan lukken om toch van de komende feestdagen te gaan genieten.
Al was het inderdaad alleen maar om je kinderen het cadeau van een gelukkige ouder
te geven.
Op mijn blog schrijf ik regelmatig over alle zaken rondom een scheiding. Over de verwerking, maar ook over praktische zaken.
Klik hier om naar mijn blog te gaan.
Over het einde van een relatie en scheiden is veel geschreven.
Op deze pagina staan een aantal boeken, films en artikelen die je misschien kunnen helpen.
Lees verder
Deze website heb ik in eerste instantie gemaakt voor vrouwen die, net als ik, na een langdurig huwelijk opeens te maken kregen met een ongewenste echtscheiding.
Voor hen voor wie, totaal onverwacht, de bodem uit hun leven geslagen werd.
Hoewel deze site voornamelijk gericht is op vrouwen weet ik inmiddels vanuit de vele reacties die ik heb gekregen, dat deze site ook hulp biedt aan mannen in dezelfde situatie.
En ook vrouwen die een veel kortere relatie achter de rug hebben blijken veel aan deze site te hebben.
Uiteindelijk maakt het niet uit of je nu man, vrouw, jong of oud bent, je gaat allemaal min of meer hetzelfde proces door.
