Je bent niet de enige....
In het begin dacht ik dat ik de enige was wie dit overkwam. “Alle” andere mensen die gingen scheiden waren veel jonger en veel korter bij elkaar dan wij.
Maar toen ik mij er meer in ging verdiepen en mijn antennes richtte op lotgenoten kwamen er veel verhalen.
Verhalen die verassend veel leken op mijn verhaal in veel opzichten.
Dat heeft mij geholpen. Je voelt je minder een eenling, een uitzondering.
Maar deze verhalen kunnen je misschien ook wel verdrietiger maken dan je wellicht al bent.
Stop dan alsjeblieft direct met lezen. Dan ben je er - denk ik - (nog) niet aan toe.
Wanneer jij jouw verhaal ook hier wilt zien, of wilt reageren op deze verhalen, mail mij dan.
Uiteraard alles anoniem.
Je vindt mijn mailadres op de contact pagina.
Geef heel duidelijk aan dat je het goed vind dat ik jouw verhaal op mijn site plaats. Dan weet ik zeker dat je daarmee akkoord gaat.
Een tweede kind leek ons fantastisch! We besloten niet langer te wachten. Ik was meteen zwanger.
Na 6 weken begon ik weer met heftig overgeven, net zoals bij mijn eerste zwangerschap. Ze noemen het wel Hyperemesis.
Zo vreselijk veel braken en overgeven tijdens de beginfase van de zwangerschap dat de zwangere vrouw geen voedsel en vocht meer binnen kan houden.
Ondertussen werd ik opgenomen in het ziekenhuis met uitdroging.
In die tussentijd heb ik mij er down gevoeld, dit door middel van het overgeven, hormonen en mijn vriend die er weinig voor mij was op dat moment. Toen was er al iets maar kon de vinger er niet op leggen.
Ik had nog een oude telefoon en geen internet erop. Mijn vriend had dit wel en ik maakte daarom gebruik van zijn telefoon als dit nodig was.
Er kwam een onbekend nummer in beeld en vroeg daar naar. Hij deed vaag erover. Er bekroop mij een naar gevoel maar accepteerde zijn uitleg.
Eenmaal weer thuis uit het ziekenhuis, probeerde ik weer het ritme thuis te vinden.
Ik probeerde een weg te vinden in de wir war van hormonen die mij overvielen. Maar toch liep het thuis niet lekker.
Interesse en betrokkenheid was ver te zoeken bij mijn vriend.
Hij had allerlei excuses om veel weg te zijn en laat thuis te komen van zijn werk. Het nare voorgevoel dat ik had stak steeds hardnekkiger de kop op.
Op gegeven moment was mijn vriend aan het douchen en ik wilde iets uit de slaapkamer pakken.
Ik zag zijn mobiel in de oplader liggen. Op dat moment kreeg hij een whats-app bericht van iemand. Ik zag de naam in beeld staan.
Ik wist meteen dat dit het onbekende nummer was waar ik toen naar had gevraagd. Ik ben naar hem toegelopen en heb meteen gevraagd wie deze persoon dan wel niet was.
Hij liep rood aan en wist niet te reageren. Ik voelde me boos en verraden, zou hij mij dit echt aan doen, vreemd gaan.
Ik heb er een week mee blijven rond lopen.
Na een week heb ik gezegd: “als er verder geen gevoelens bij komen kijken, kan je deze persoon ook even op een laag pitje zetten en je bezig houden met mij en de zwangerschap en je heb nog een zoontje van 3 jaar”.
Het bleef stil en hij keek mij verdwaasd aan. Ik wist genoeg. Hij is verliefd op een ander. Ik was woest, hoe kon hij! Ik brak en moest huilen. Ik was een achtbaan van emoties ingestapt.
Ik heb mijn familie gebeld, dit kan ik niet alleen.
Ik kwam erachter dat dit een meisje was van 10 jaar jonger en nog inwonend was bij haar ouders. Te bizar voor woorden.
Telkens vertelde hij het gaat goed komen. Hij zei het wel maar waarom geloofde ik hem niet.
Op een moment heb ik hem toegeschreeuwd hoe hij mij dit kon aandoen, hoe hij dit ons gezin kon aandoen.
Was hij helemaal gek geworden? Dit kan zo niet langer.
Ik kan zo niet leven. Ik eiste dat hij vertrok en zo snel mogelijk.
Ik wilde weten waar ik aan toe was. Hij koos ervoor om te breken, dan moest hij ook maar de knoop doorhakken en gaan.
Ik hoor hem nog Zeggen: “ik ben er helemaal niet mee bezig om voor de tweede keer papa te worden”. Meneer liet me keihard vallen!
Daar zat ik met mijn dikke buik. Hij wilde geen deel meer uitmaken van onze toekomst. Wij spraken elkaar alleen nog over hoognodige zaken.
April is mijn tweede zoontje geboren. Mijn lieve tante is bij de bevalling geweest. Mijn moeder was te emotioneel.
Ik heb er zeker serieus over nagedacht om mijn ex-vriend bij de bevalling te willen hebben. Maar dat was te heftig voor mij en ik wilde mensen om mij heen hebben die mij zouden steunen.
En hij was er al maanden niet meer voor mij geweest.
Nadat de kleine was geboren is hij gebeld door mijn tante. Hij kwam zo snel mogelijk langs. Heel vreemd, hij houdt hem in ze armen, we lijken een gelukkig stel maar de waarheid is zo compleet anders.
Mijn kraamtijd was een periode met veel ups en downs. Ik stond er in wezen alleen voor. Ik als alleenstaande moeder door het leven met 2 kinderen. Mijn ex-vriend liet weinig van zich horen.
Inmiddels is hij nog steeds samen met haar. Ik heb het nog steeds moeilijk met hoe alles gelopen is. Heftige tijd geweest. Om tijdens je zwangerschap te horen te krijgen dat je vriend niet meer van je houdt en vertrekt.
Nu is het inmiddels 3 jaar geleden. Ik ben veranderd in een sterke vrouw en heb de strijdbijl begraven. Hij blijft toch de vader van mijn kinderen en hun hebben recht op een band met hun vader.
Ik ben 2 jaar alleenstaande moeder geweest! Nu woon ik samen met mijn rots in de branding. Een samengesteld gezin, wie had dat kunnen bedenken. Ik wil niet in angst leven en ga mijn geluk achterna. Ik leef nu! Een nieuw leven, een nieuw begin!
Wil je meer verhalen lezen, kijk dan hier: Verhalen van anderen
Op mijn blog schrijf ik regelmatig over alle zaken rondom een scheiding. Over de verwerking, maar ook over praktische zaken.
Klik hier om naar mijn blog te gaan.
Over het einde van een relatie en scheiden is veel geschreven.
Op deze pagina staan een aantal boeken, films en artikelen die je misschien kunnen helpen.
Lees verder
Deze website heb ik in eerste instantie gemaakt voor vrouwen die, net als ik, na een langdurig huwelijk opeens te maken kregen met een ongewenste echtscheiding.
Voor hen voor wie, totaal onverwacht, de bodem uit hun leven geslagen werd.
Hoewel deze site voornamelijk gericht is op vrouwen weet ik inmiddels vanuit de vele reacties die ik heb gekregen, dat deze site ook hulp biedt aan mannen in dezelfde situatie.
En ook vrouwen die een veel kortere relatie achter de rug hebben blijken veel aan deze site te hebben.
Uiteindelijk maakt het niet uit of je nu man, vrouw, jong of oud bent, je gaat allemaal min of meer hetzelfde proces door.
